حسین ادبیان در بیستم فروردین ماه سال ۱۳۳۰ در روستای مرادحاصل از توابع شهرستان کرمانشاه چشم به جهان گشود . دوران تحصیلات ابتدایی را در روستای محل تولد و مدرک دوره متوسطه را در شهر کرمانشاه اخذ نمود ، در تاریخ ۱۳۵۱/۰۹/۱۸ وارد دانشکده افسری نیروی زمینی ارتش گردید . دوره سه ساله دانشکده افسری را در تاریخ ۱۳۵۹/۰۷/۰۱ به اتمام و بلافاصله جهت طی دوره مقدماتی رسته پیاده راهی مرکز آموزش پیاده شیراز شد و پس از طی دوره مقدماتی به پشتیبانی منطقه یک کرمانشاه اختصاص یافت .
با شروع نا آرامی ها و درگیری های کردستان ، وی بمنظور کمک به همرزمان و مردم منطقه به تیپ سقز مامور گردید و پس از آن به پاوه رفته و در تاریخ ۱۳۵۸/۰۵/۳۱ از ماموریت جنگی پاوه به کرمانشاه مراجعت نمود .

مجددا” در تاریخ ۱۳۵۸/۰۶/۰۱ همراه فرمانده جدید تیپ سقز با هلیکوپتر به سقز اعزام و در رهایی یگانهایی که توسط عناصر ضد انقلاب به کمین افتاده بودند و راه ورود به شهر را مسدود نموده بودند نقش اساسی را ایفا نمود ، همچنین در مورخه ۲/۶/۱۳۵۸ با سازماندهی و هدایت کارکنان ورزیده تیپ قبل از اذان صبح در به کنترل درآوردن نقاط مهم شهر شرکت نمود و پس از دستگیری عناصر محارب و ضد انقلاب به همرا آقای خلخالی به محاکمه آنان پرداخت .
در تاریخ ۱۳۵۸/۰۲/۱۵ بعنوان فرمانده گروهان قرارگاه پشتیبانی منطقه ۱ منصوب و بعد از آن به لشکر ۸۱ زرهی کرمانشاه منتقل گردد . در تاریخ ۱۳۵۸/۱۲/۰۴ به گردان تکاوران مالک اشتر ( گردان ۱۶۶ تیپ ۲ زرهی ) اعزام گردید .
در فاصله زمانی۱۳۵۹/۰۱/۲۰ الی ۱۳۵۹/۰۲/۰۵ در سمت فرمانده گروه رزمی بهمن با کمال شجاعت کلیه ماموریتهای رزمی را انجام داده و با انجام گشتی شناسایی تا حوالی پاسگاه عراقی واقع در تنگه باویسی پیش رفته و پرچم جمهوری اسلامی ایران را در پاسگاه باویسی که مدت ۳ ماه فاقد پرچم بود به احتزاز درآورد،به همین علت برای وی در خواست قدردانی شد و به علت انجام رشادت در کردستان و رشادت های منطقه غرب به یک درجه ارشدیت مفتخر گردید .
در تاریخ۱۳۵۹/۱۲/۰۱ با درجه سروانی بعنوان فرمانده گردان تکاوران مالک اشتر ( گردان ۱۶۶ تیپ ۲ ل ۸۱ زرهی ) منصوب گردید و در تاریخ ۱۳۶۰/۰۱/۰۲ به درجه سرگردی نائل آمد .
وی در تاریخ ۱۳۶۰/۰۲/۰۲ در ارتفاعات بازی دراز ، پس از منهدم نمودن تعدادی از تانک های دشمن بعثی و کشتن متجاوزان عراقی به عمق جبهه دشمن نفوذ و از خود مقاومت شجاعانه و دلیرانه ای به نمایش می گذارد ولی به علت تعداد زیاد نیروهای دشمن به محاصره در آمده و در حوالی ارتفاع ۱۱۵۰ به فیض عظمای شهادت نائل آمد .
در تاریخ ۱۳۶۰/۰۷/۰۳ برابر اطلاع واصله از پایگاههای اطلاعاتی منطقه ، نامبرده از طریق رادیو عراق صحبت نموده و اخیراً در تلویزیون آن کشور ظاهر و پیام سلامتی و تندرستی خود را به خانواده اعلام داشته است . لذا در خواست بررسی بیشتر از طریق هلال احمر در این مورد شده بود . لازم به ذکر است پیکر مطهر شهید در زمان شهادت از منطقه تخلیه نگردیده و پس از عقب نشینی نیروهای بعثی از منطقه نیز آثاری از وی بدست نیامد . لذا از طریق هلال احمر ایران در خواست بررسی موضوع از صلیب سرخ جهانی گردید .